Önce hamdele...
Elhamdulillâhi alâ sabigi niamillâh.
Allahın bol ni'metlerine karşı, bütün hamdler Allaha mahsustur.
Sonrasında bir hadis...
Ebû Hüreyre (radıyallahu anh)den rivâyet edilen bir hadîs-i şerifte Rasûlüllah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdular:
"Kimin yanında sadaka vereceği bir mal bulunmuyorsa, inanan erkeklerle inanan kadınlar için istiğfarda bulunsun. Şüphesiz ki o, bir sadakadır."
Taberânî, el Mu'cemu'l-Evsat, Heysemî, Mecma'u'z-zevâid: 10/210
Allâhummağfir lî velil mu'minîne ve'l mu'minâti. ( âmin )
Emma ba'ad..
Bundan sonra..
Hânelerine misafir olduğumuz Özbek arkadaşlarımızın her ziyarette bizi doyasıya (tabir yerindeyse patlayasıya:) dek yedireceklerine kuşkumuz olmuyor... Aç mısın diye de sormuyorlar ki, evlerinde ne pişirildiyse derhal önümüze getiriyorlar. En vazgeçilmezleri: ET. Eti hemen hemen her yemeğe koyuyorlar ve çok yakıştırıyorlar. Et sevmeyen, yanına biraz yağ yapışmış et parçalarını ayıklayan bendenizin o katı hayvan yağlarıyla hazırlanan samsaları bir bir götürürkenki hâlini görmeliydiniz (vazgeçtim, görmeyin) :-D
Bana bir katkısı oldu işte fena mı! Eti severek yemeğe başladım.. Ki;
Peygamberimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-:
“Et, dünya ve âhirette yiyeceklerin efendisidir.” buyurmuşlardır.Özbeklerin evlerine adım atar atmaz ya nefis bir pilav kokusudur sizi ev sâhibesinden önce kucaklayan ya bir mantı veyâhut etli samsanın o dayanılmaz etli börekimsi kokusu...
Misafir bizdeki gibi kutsaldır Özbeklerde. Siz oturur oturmaz önünüze çerezleri getirmeye başlarlar. Ocaktaki pilavın "ben piştim" diye ortalığa saldığı cazip kokunun eşliğinde muhabbet koyulaşırken, zamanın nasıl geçtiğini anlamazsınız... Bu ülkeden ayrılacağıma hiç üzülmediğim kadar bu dostluklardan uzaklaşacağıma yanarım...
Yurtdışında yaşamanın nasıl bir şey olduğunu hepiniz az çok bilirsiniz. Gidip tecrübe edenler, yakın/uzak akrabası bir yerlerde yaşamış olanlar mevcuttur aramızda. Zordur bilirsiniz. Kültür ve dilden ziyâde en çok dostlukları özlersiniz, sevmediğiniz halde bir bakmışınız bir süre sonra gurbet türküleri dilinizde yer etmiş..
Gurbet Elde Bir Hal Geldi Başıma,
Ağlama Gözlerim Mevlâ Kerimdir.
Derman Arar İken Derde Düş Oldum,
Ağlama Gözlerim Mevlâ Kerimdir.:'(
Her şeye rağmen burda yaşamanın bize kattığı güzellikler yok değil. Sabır acıdır fakat meyvesi tatlıdır sözüne acayip inanırım. O en çıkılmaz, en buhranlı ânınızda olayı serinkanlılıkla mukavemet etmeyi öğreniyorsunuz..
Bu arada şahane yüreğe sahip dostlar tanımak, onlarla irtibatta olmak harika bir duygu. Zaten ♥ dostların ♥ varlığı değil midir hep sizi karamsarlıktan kurtarıp mutlu ve dertlerden özgür kılan...
Çok uzun bir süredir istedim, en sonunda Özbek pilavının yapılışını buraya yazmak nasip oldu :)
Faydalanmak da hepimize nasip ola inşaallah..
Sürç-ü lîsan ettik, affola...
Nihayet tarife geçiyoss... :)
Gereken Malzemeler:
2 adet büyük boy havuç
2 adet büyük soğan
Dana veya kuzu eti (takriben 250 gr)
2 su bardağı yasemin pirinci
Tuz
Havuçları soyalım. Jülyen doğrayalım.
Soğanları küp küp doğrayalım.
Eti iki şekilde pişirebiliriz. Ya büyük parça olarak pişireceğiz, sonradan doğrayacağız. Veya çiğ iken küçük parçalara kesip pişireceğiz. Biz küçük olarak pişirmeyi tercih ediyoruz.
Tencereye sıvıyağ dökelim. (1 çay bardağı veya daha fazla) Etleri ekleyip biraz kızartalım. Ardından soğanı biraz öldürelim. Havucu da koyup bir müddet sonra üzerini geçecek kadar su ilave edelim. Kapağını kapatıp orta harlı ateşte yaklaşık 1 saat pişirelim. Arada suyunu kontrol etmeyi ihmal etmeyelim, gerekirse su ekleyelim.
Pirinçleri sudan geçirelim, süzelim. Tencereye ilave edelim. Suyunu göz kararı ayarlayıp tuzunu katalım. Kapağını kapatıp, kısık ateşte üstünü hiç aralamadan 20 dk pişirelim.
Pişer pişmez tabaklara alıp servis edelim..
Âfiyet ola efendim :)
